Krok XII – Zabezpieczenia powierzchni posadzek drewnianych – lakier, olej czy olejowosk ?

Pokrycie powierzchni lub jej impregnacja ma kilka aspektów użytkowych.

Zacznijmy od banalnej – przyciąganie kurzu.

Posadzki z surowego drewna lub olejowane są obojętne elektrostatycznie i nie mają skłonności do przyciągania i kumulowania ładunków dodatnich. Przy takich podłogach, w zależności od zanieczyszczenia powietrza, jony dodatnie mogą swobodnie krążyć w przestrzeni pomieszczenia, przyciągając do siebie cząsteczki kurzu, bakterie, wirusy itp. To wszystko pochłania człowiek poprzez oddychanie i jest to dla niego szkodliwe.

Poprawę jakości powietrza w pomieszczeniu uzyskujemy poprzez wietrzenie oraz stosowanie jonizatorów, co pozwala zrównoważyć układ jonowy. Jony ujemne przyciągając do siebie większość szkodliwych substancji naładowanych dodatnio tworzą większe skupiska, które w postaci kurzu opadają na podłogę. Jeżeli podłoga posiada powierzchnię o właściwościach elektrostatycznych, to przyciąga kurz i samoistnie uczestniczy w oczyszczaniu powietrza w pomieszczeniu. Taką posadzkę wystarczy odkurzyć aby skutecznie pozbyć się większości szkodliwych zanieczyszczeń.

Podsumowując, posadzki lakierowane przyciągają kurz a tym samym wspomagają oczyszczanie powietrza, czego nie można powiedzieć o posadzkach surowych lub olejowanych – obojętnych w tym względzie.

Marketingowo wygląda to odwrotnie.

Aspekt podstawowy – trwałość.

Najtrwalszym zabezpieczeniem powierzchni posadzki drewnianej jest powłoka lakierowa na bazie poliuretanu. W przypadku podłóg warstwowych z cienką warstwą licową, istotne znaczenie na jej zachowanie ma nałożenie lakieru, który dosyć skutecznie wzmacnia tę, cienką warstwę.
W porównaniu do warstw surowych lub olejowanych, lakierowanie zmniejsza o 50% uszkodzenia powierzchni licowych tego rodzaju podłóg.

Powłoki olejowoskowe czy olejowe są delikatniejsze i wymagają stałej troski o kondycję powierzchniową podłogi.

Aspekt jakościowy – ograniczenie wysychania drewna i efektywność cieplna posadzki.

W tej zależności również powłoki lakierowe są najskuteczniejsze, przy czym w tej grupie przoduje lakierowanie natryskowe, zabezpieczające nie tylko powierzchnię desek. Lakierowanie fabryczne walcami jest mniej skuteczne, ze względu na pokrycie tylko powierzchni licowej. Lakierowanie na budowie nie jest zalecane ze względu na nieestetyczne zerwanie lakieru w miejscach połączeń poszczególnych elementów po ich “zapracowaniu”.

Powłoki olejowoskowe – ich skuteczność w zakresie blokowania szybkiego wysychania drewna jest zależna od rodzaju produktu i grubości powłoki, która w porównaniu do powłok lakierowych jest dosyć skąpa.

Impregnacja olejem praktycznie nie ogranicza ubytku wilgoci z drewna, stąd też nie wpływa na zmniejszenie naprężeń, odkształceń drewna jak i nie blokuje spadku jego przewodności cieplnej.

Poniżej wykresy charakteryzujące dyfuzyjność – paroszczelność typowych zabezpieczeń powierzchniowych posadzek drewnianych.

Aspekt emisji i pochłaniania ciepła.

Ilość ciepła emitowanego z grzejącej podłogi zależy od różnicy jej temperatury względem temperatury otoczenia oraz od emisyjności powierzchni, co przekłada się na temperaturę odczuwalną w pomieszczeniu. Emisyjność jest różna dla poszczególnych gatunków drewna, sposobów wykończenia i zmienia się wraz ze zmianą temperatury. Dla posadzki z drewna ma to pewne znaczenie, ponieważ przy porównywalnym komforcie cieplnym, możemy obniżyć nieco temperaturę podłogi. Ponadto w okresie letnim mamy do czynienia z nagrzewaniem posadzki promieniami słonecznymi, czyli z promieniowaniem podczerwonym, krótkofalowym. Znalezienie opcji, która umożliwia maksymalną emisję ciepła w okresie grzewczym oraz minimalną absorpcję ciepła z tytułu działania promieni słonecznych, zapewnia optymalny komfort dla użytkownika podłogi oraz dla drewna zawartego w posadzce.

Poniżej graficzny obraz zależności.

Termogramy obrazujące powyższe zależności.

W przypadku ogrzewania podłogowego bardziej “aktywna” jest powłoka z prawej strony płytki, natomiast w odniesieniu do działania promieni słonecznych nie widać żadnej różnicy. Powłoka z prawej strony płytki jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem w zakresie pokrycia drewna instalowanego na ogrzewaniu podłogowym.

Powłoka lakierowa a impregnacja – komfort dotyku.

W tym zakresie przoduje impregnacja olejowa dając w dotyku odczucie naturalności drewna. Nieco niższy komfort dają powłoki olejowoskowe a najniższy grube powłoki lakierowe.

Powłoka w kontekście wystroju wygląd podłogi.

Wygląd podłogi powinien być wpisany w zakładany wizerunek wnętrza a tu największe możliwości dają impregnacja olejowa i pokrycie olejowoskowe, które umożliwiają rozjaśnienie, barwienie lub patynowanie drewna.

Wygoda w użytkowaniu.

W kolejności najmniejszego zachodu przy pielęgnacji i konserwacji posadzki:

• posadzki lakierowane
• posadzki olejowoskowane
• posadzki olejowane

Wybór zabezpieczenia posadzek drewnianych na podkładach grzewczych należy postrzegać poprzez pryzmat ich temperatury, wilgotności i funkcjonalności nie zapominając o charakterze pomieszczeń z przełożeniem na obciążenie użytkowe podłogi.